قوانین و مقررات صادرات و واردات

قوانین و مقررات صادرات و واردات

در همه اموری که ما روزانه انجام می دهیم باید یک سری قانون و مقررات را انجام دهیم. در خصوص صادرات و واردات نیز قوانین خاصی نیز وجود دارد که الزاما می بایست همه آن ها انجام دهیم.

ما در این مقاله برخی از این قوانین و مقررات را نام خواهیم برد:

‌ماده ۱ – مقررات صادرات و واردات کالا و انجام خدمات مربوطه نسبت به کلیه صادرکنندگان، واردکنندگان و نیز آنهایی که شمول قانون بر آنها‌ مستلزم ذکر نام است به موجب این قانون تعیین و کلیه قوانین مغایر با آن لغو می‌گردد.

‌ماده ۲ – کالاهای صادراتی و وارداتی به سه گروه زیر تقسیم می‌شوند:

۱ – کالای مجاز: کالایی است که صدور یا ورود آن با رعایت ضوابط، نیاز به کسب مجوزندارد.

۲ – کالای مشروط: کالایی است که صدور یا ورود آن با کسب مجوز امکان‌پذیر است.

۳ – کالای ممنوع: کالایی است که صدور یا ورود آن به موجب شرع مقدس اسلام (‌به اعتبار خرید و فروش و یا مصرف) و یا به موجب قانون ‌ممنوع گردد.

‌تبصره ۱ – دولت می ‌تواند بنا به مقتضیات و شرایط خاص زمانی با رعایت قوانین مربوطه صدور یا ورود بعضی از کالا‌ها را ممنوع نماید.

‌تبصره ۲ – نوع و مشخصات کالاهای هر یک از موارد سه‌ گانه فوق ‌الذکر بر اساس آیین ‌نامه ‌ای که توسط وزارت بازرگانی تهیه و به تصویب هیأت ‌وزیران می ‌رسد، معین خواهد شد.

‌ماده ۳ – مبادرت به امر صادرات و واردات کالا به صورت تجاری مستلزم داشتن کارت بازرگانی است که توسط اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ‌ایران صادر و به تأیید وزارت بازرگانی می ‌رسد.

‌تبصره ۱ – ملاک تجاری بودن کالا و نیز نحوه صدور، تمدید و ابطال کارت بازرگانی مطابق آیین ‌نامه اجرایی خواهد بود که به تصویب هیأت وزیران ‌می‌ رسد.

‌تبصره ۲ – مرجع رسیدگی و اظهار نظر قطعی هنگام بروز اختلاف بین متقاضی کارت و اتاق، وزارت بازرگانی می ‌باشد.

‌تبصره ۳ – شرکتهای تعاونی مرزنشین، ملوانان، پیله ‌وران و کارگران ایرانی مقیم خارج از کشور دارای کارنامه شغلی از وزارت کار و امور اجتماعی (‌مجاز) از داشتن کارت بازرگانی معاف می ‌باشند.

‌ماده ۴ – وزارت بازرگانی موظف است تغییرات کلی آیین ‌نامه اجرایی این قانون و جداول ضمیمه مقررات صادرات و واردات را قبل از پایان هر ‌سال، برای سال بعد و تغییرات موردی آن‌ ها را طی سال، پس از نظرخواهی از دستگاه ‌های ذیربط و اتاق ضمن منظور نمودن حقوق مکتسب تهیه و پس ‌از تصویب هیأت وزیران جهت اطلاع عموم منتشر نماید.

‌تبصره – کلیه بخشنامه‌ ها و دستورالعملهای مربوط به صدور و ورود کالا منحصراً از طریق وزارت بازرگانی به سازمانهای اجرایی ذیربط اعلام‌ می‌ گردد.

‌ماده ۵ – کلیه وزارتخانه ‌های تولیدی موظفند همه‌ ساله پیشنهادات خود را در خصوص شرایط صدور و ورود کالاهای مشابه تولید داخلی با توجه به ‌نیازهای داخلی و مقتضیات کشور برای سال آینده حداکثر تا پانزدهم بهمن ماه‌‌‌ همان سال به وزارت بازرگانی اعلام نمایند.

‌تبصره – سایر دستگاه‌ های ذیربط و اتاق می ‌توانند پیشنهادات خود را نسبت به اقلام مربوطه با توجه به نیازهای داخلی و مقتضیات کشور تا تاریخ ‌پانزدهم بهمن ماه به وزارت بازرگانی ارائه نمایند.

‌ماده ۶ – اولویت حمل و نقل کلیه کالاهای وارداتی کشور با وسایل نقلیه ایرانی است،

دستورالعمل مربوط به استفاده از وسایل نقلیه خارجی اعم از ‌دریایی، هوایی، جاده ‌ای و راه ‌آهن را شورای عالی هماهنگی ترابری کشوری بر اساس آیین ‌نامه مصوب هیأت وزیران تهیه می ‌نماید.

‌ماده ۷ – دولت موظف است اماکن خاصی را برای نگهداری امانی کالاهای مورد نیاز جهت تعمیر و تجهیز ناوگان های تجاری دریایی و هوایی کشور ‌اختصاص دهد.

‌تبصره ۱ – ترانزیت کالاها موضوع این ماده از یک مبداء به مبادی دیگر، با رعایت مقررات مربوط به ترانزیت مجاز می ‌باشد.

‌تبصره ۲ – این گونه کالا‌ها از شمول پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی و هر گونه عوارض معاف می ‌باشند.

‌تبصره ۳ – آن قسمت از نیازمندیهای ناوگان های یاد شده که از داخل کشور قابل تأمین باشد، از هر گونه تعهد و اخذ مجوزهای صادراتی معاف ‌می‌ باشد.

‌ماده ۸ – واردکنندگان کالاهای مختلف اعم از دولتی و غیر دولتی جهت اخذ مجوز ورود و ثبت سفارش باید منحصراً به وزارت بازرگانی مراجعه ‌نمایند.

‌تبصره ۱ – موافقت با ورود کالا، مجوز ترخیص نیز تلقی شده و نیازی به اخذ مجوز جداگانه نیست.

‌تبصره ۲ – خانوارهای مرزنشین یا شرکتهای تعاونی آن ‌ها، ملوانان، پیله‌ وران و کارکنان شناور‌ها که اقدام به ورود کالا جهت مصرف شخصی خود ‌می ‌نمایند از موضوع این ماده مستثنی می ‌باشند.

‌ماده ۹ – بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و گمرک ایران موظفند آمار ثبت سفارش گشایش شده و ترخیص کالا را حداکثر هر سه ماه یک بار به‌ وزارت بازرگانی و سایر ارگانهای ذیربط و اتاق ارسال دارند.

‌ماده ۱۰ – دولت موظف است در آیین‌نامه اجرایی نکات ذیل را در خصوص مبادلات مرزی مشخص نماید.

۱ – نقاط یا اعماقی از حاشیه ‌های مرزی که ساکنین آن ‌ها مجاز به مبادلات مرزی هستند.

۲ – نوع و مقدار کالاهای قابل صدور و ورود توسط خانوارهای مرزنشین یا شرکتهای تعاونی آن‌ ها، کارگران ایرانی شاغل مجاز در خارج، پیله ‌وران ‌مرزنشین، ملوانان و کارکنان شناورهایی که بین سواحل جمهوری اسلامی ایران و سایر کشور‌ها در تردد هستند.

۳ – شرایطی که اشخاص و گروه‌ های یاد شده باید داشته باشند.

۴ – شرایط صدور و ورود کالا و انجام تعهدات.

‌تبصره ۱ – کالاهای قابل ورود که خانوارهای مرزنشین یا شرکتهای تعاونی آنان و کارکنان شناور‌ها برای مصارف شخصی خود، وارد کشور ‌می ‌نمایند با تصویب هیأت وزیران در مورد ارزاق عمومی از پرداخت سی درصد (۳۰%) تا حداکثر معادل صد درصد (۱۰۰%) حقوق گمرکی و سود ‌بازرگانی متعلقه و در مورد لوازم خانگی از پرداخت حداکثر تا معادل پنجاه درصد (۵۰%) حقوق گمرکی و سود بازرگانی متعلقه معاف می‌باشند.

‌تبصره ۲ – کارگران و ایرانیان شاغل مجاز در خارج از کشور می ‌توانند ماشین آلات صنعتی، ابزار و مواد اولیه مورد نیاز کشور را با رعایت میزان و با ‌استفاده از معافیت درصدی از سود بازرگانی که متفقاً توسط وزارت بازرگانی، وزارت کار و امور اجتماعی و وزارتخانه ‌های صنعتی ذیربط تعیین و به ‌تصویب هیأت وزیران می ‌رسد، وارد نمایند.